Her soluksuz kalýþým Ýzdüþümüdür kýrýk dallarýmýn. Bir çiçek, bir çiçek daha, Bak, solup gitti avuçlarýmda. Nasýl mihenk taþý ise Yeþil, tabiatýn; Mavi idi rengi Görmeyi çoktan unuttuðum Pýrýltýlarýn.
Küf kokuyor Tüm kýrýlganlýklarým. Ve mistik bir dünyanýn Saltanatýný sürerken Ýronik hayaller uçuþmakta Adeta kapýlmýþçasýna Ýmkansýzlýðýn kýskacýna.
Yokluðunda mutluluðun, Nazire etmekte hüzün Belki de peri padiþahýnýn emrinde Tüm ameller. Sorular yersiz, Ola ki cevaplar belirsiz. Niyetler nöbette, Çoktan hükme vardý gönül Sevginin eþliðinde.
Küçük bir tebessüm yüzlerde, Daha ne ister insan, Var mý bundan büyük ihsan. Zamaný geldi iþte, Pýrýl pýrýl gökyüzü, Bir gün bir gün daha; Miadý artýk doldu Kefaretini ödeyen hüznün.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülüm Çamlısoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.