...Bir zerre dua yeter…
AZAP
...Bir zerre dua yeter…
feryatlar bir felaket rüzgarýyla çarpýþýyor
yüreðim paralansa da
tahmin edemem ki hangi rüzgar bizi kavuracak
her yön toz duman
gelen çarpýyor giden çýrpýyor
þu istikametten mi buradan mý yoksa akýl karýþýyor
ruhumda annemden boyanmýþ bir kiþilik
yüreðimde yalnýzlýklar
þükrü bilip þükrü söylerim
bir biri ardý sýra vururken gariplikler
bu esinti de bir baþka
sallýyor kökümüzden bizi
bizi sarsan ihanetlerin çekincesinden
ölüm ölümde hýrlamaya ne hacet
dedikçe hortlayýp duruyor yabani
elimizden çektiði yetmiyor ona
bizde bu aptallýk olduktan sonra
delice bir yaþam da doðup ölseydik ya
akýllýnýn nesi var
tuzak kokularýndan baþka
tezekten türemiþ bir koku
ýsýtýnca soba da bizi
duygular birden bire yumuþuyor
her görünen görüntüsü gibi deðil dese bile gerçekler
Maraz kaplý bir kâbusla
uyanýrýz yarý uykudan her sabah
Kendimize gelmeden karanlýklar boðar boðazýmýzý
Biz bunun için mi geldik buraya
öylesine gelemeyenlerin bedduasý arþý titretirken
ben o denli
hâkim ve savcý gibi saran
beddualardan da çok korkuyorum
yaratana sýðýnarak
gafletin delâleti fýrsat verirken küffara
elbet dönme bir fýrsat yakalanacak
hiç mi düþünülmez ki bu millet
yazýk deðil mi bu topraða
Baðýþla sen ya rab!
affý baðýþlayan affetmek için çýrpýnýrken bile
biz hala inat ederiz affedilmemeye
beddua deðil dua et
haydi yüce milletim gel haydi!
Aptallýðýmýzýn yok olma vakti
bir kerecikte olsa birlik ve dirlik için sen de dua et
(24.12.2013) AZAP…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.