...DUR (zem) DURUN İNECEK VAR!

Seb-i Yelda’dýr sanki ki geçmiyor zaman
Esfel-i Safiline düþsün þer harlasýn iman





"Zem" artýk çekilmiyor bunca yük
"Mim" titredi birden irkilerek
"Ummu’l kuradan" çýkan çocuklar mý bunlar
Dönükte dönmeliði meslekte tutanlar mý?
"Dal" oldum eli kolu baðlý oturmaktan
Ahmet gibi secdedir niyazým

O sýr girdabýn da doðdu aþk
Ya özüne çek boð beni
Ya da zirvelere taþý yücelterek
Nefsin aþkýn da tuzak var
Kalbin aþký ancak ana yeter
O sýrrýnýn aþkýna çekerek apar beni
Sinemden tutup da hak yoluna ser beni

Koru benim zihnimi ve yüreðimi
Celale büründürerek
An o “Bir” in yüce adýný daima
Çek elimi ayaðýmý
Gözümden çýkartarak þu âlemi
Nurunu sal üstüme sürüklesin
Ahrete iman ettirerek

Nefsim aðlar her þeye
Kalbim aðlar gönlünün güzeline
Ruhum yanarak aðlar tüm içtenliðiyle
Sýrrýn o akýl almaz hükmüne
Baþýmý “mim”
Ýki elimi “Ha”
Ayaklarýmý “dal” eyle de
Kaldýrma sakýn býrak kalsýn secdede


Muhakkak ki her hayatýn bir mahþeri var
O gölgesinin karanlýðý hepimizi de boðar


Aþk mekâný o kalpler nerede buhar oldu
Zehir zakkum etti tüm hayatýmýzý
Ne vefa kaldý ne sadakat
Bir pula sattýlar ruhlarýný
Mademki usta bir manevrayla ki
Ýblisi geçip de gitti tüm güruhlar
Daha önde sollanacak ne kaldý ki…





(26.12.2013) AZAP…







Sosyal Medyada Paylaşın: