mucize...

þimdi ayrýlýklardan konuþtuk
suat hanýmýn küçük oðluyla
kýtalarýn ayrýlmasýndan, sallanan bir týrnaktan
ve artýk olmayan akþamlardan
hatýralardan...
kimden þikayet edesim vardý böyle?
senden ve öncekilerden...
bilmiyordum...

“gidiþi yeni bir takvimin baþlangýcýydý” dedim
“evet” dedi, öyleydi
ne miladiydi vakit, hicriydi ne de
hiç yoktan bir sancýydý, kendiliðinden ve sadece
gündüz güneþle ve karanlýðýnda amansýz bir gece
elleri yeni yýkanmýþ, perdeleri aralýk
pencereden hayat sýzarken odalara
resimlerden mavilikleri topladýk
“mucize!” dedim, “bildiðin mucize...”
mavi parmaklardan mavi ellere
mavi ellerden ve yeniden
yeniden yepyeni resimlere

banyoda su sesi, mutfakta sýcacýk fýrýn
ýsýnýp durdu içimin kýrmýzý boþluðu
uzadý böylece ayrýlýk
demirden, demirden ve demirden düzlükler içinde
çölde yalnýzlýðýn gölgesiydin bir vakit
daðda kar olup yaðdýðýn
sarý ceketlerimi çýkardým
beyaz gömleðin döküldü düðmeleri
ayakkabýlarýmý boyamýyorum artýk
eski eski yürüyorum eski ayaklarýmla
eski eski yürüyorum eski yollarda

ne ki kavuþabilirdik tekrar
ne ki bir tren istasyonu sessizliði
tesadüftü... aydýnlýk bir gece yarýsýydý
sokak kedilerinin sokak kedileriyle seviþtiði
ne yeniden baþlayabilirdik
doðuramazdýk ya güneþi gözlerimizle
ne de ayrýlýðýn görünmez sancýsý

“size bir þey söyleyeyim mi?” dedi suat hanýmýn küçük oðlu
içten ve kendinden emin
daðlarý yeniden yaratýldý içinde
ýrmaklarý bir baþka akmaya baþladý
þöyle bir iki bakýndý etrafýna
bir kaþý kalktý, dudaðý büküldü hafiften
fýrtýnalarý kopuverdi o an gökyüzünden
süsleri bir þehir olan damlalar
“size bir þey söyleyeyim mi?” dedi suat hanýmýn küçük oðlu
“mucize bunlar, hep mucize...”
Sosyal Medyada Paylaşın: