Köhnə xatirələr hərdən dərd olur

Köhnə xatirələr hərdən dərd olur

Sən yolmu çaþmýsan illər sonrasý,
Yoxsa bu, yuxumu, yozmamýþam mən?
Vaxt gəlib olandan övlad atasý,
Hələki yolumu azmamýþam mən.

Bir sevgi yaþadýq yuxular qədər,
Bundan mənə qaldý yalnýz qəm, kədər.
Sən demə hisslərin hədərmiþ, hədər,
Dərindən əridib süzməmiþəm mən.

O sənli günlərim gözümdə solur,
Köhnə xatirələr hərdən dərd olur.
Xəyalýn danlayýb, saçýmý yolur,
Amma bircə əsər yazmamýþam mən.

Qoymadým ünvanýn qala yadýmda,
Hicrindən daþlarda qala adým da.
Yalanmýþ sözlərin hər bir addýmda,
Ömrümü səninlə düzməmiþəm mən.

Sonralar anladým yoxuymuþ vəfan,
Ötəri hiss imiþ sənin hər cəfan.
Daha kömək etməz peþmanlýq, fəðan,
Demə ki, ömrümü üzməmiþəm mən.

Söz ver ki, bir daha çýxmam qarþýna,
El də yaraþdýrmaz bunu yaþýna.
Get, uþaqlarýný topla baþýna,
Hələ ocaðýmdan bezməmiþəm mən.

Elbəyi yaþayýr ömrü birtəhər,
Haqqa þükür edir hər axþam, səhər.
Qýzlarým mələkdi, oðullarým ər,
Həyatda boþuna gəzməmiþəm mən.

Elbəyi Cəlaloðlu
Sosyal Medyada Paylaşın: