Göðsümde yürüyen acý
Akýllýmý süpüren rüzgâr
Ayaklarýma dolanan yalnýzlýk
Süklüm, büklüm hallerim
Ve beni sýlaya sürükleyen özlemim
Þimdi orda olmak vardý
Yüreðimdeki barikatlarý söküp
Soðuk ve ayazýna aldýrmadan
Munzur’un doruklarýnda avazým çýktýðý kadar baðýrsam
Yer yerinden oynasa
Uyusam yine kollarýnda kokun üstüme sinse
Sokulsam sinene
Sil baþtan olsa hayat
Okþayýp saçlarýmý baðrýna basan, kokunu çeksem içime
Belki o zaman annem
Hasretin düðümleri çözülür, yaralarým kabuk tutar
Acýlarým kollarýnda susar
Solumda ki hançer çýkar
Özlemin dini, imaný yok iþte
Özledim hemde çok
Hiç bir alfabe yokluðunu anlatmaya yetmez daye
Daye:(Anne)
ASMEROZ-62
---Gülþen Polat---
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.