Sandým ki rüyadayým Sevda çeþmelerinden çok sular içtim Çok da azar iþittim Sonra temkinli adýmlarla gittim Yontularak geliyorum Düz yolda yürümeyi unuttum artýk Ne kadar sevgi varsa Hepsi önüme döküldü Saçým dibinden söküldü Baharým sana Kýþýn bana kalsýn
Hangi iklimin hazaný bu Ýþte feryadý figan eyler aþk Sen görmesen de Ýçini yaksýn Gönlün bende kalsýn Bir gün sen de Mutlu olacaksýn
Ne yana baksam Hangi narý yaksam Mevcut resmimdir Kime kaldý ki bu dünya Hepsi sana kalsa Gözlerime bir kez baksan Gözüm gözüne aksýn Yüreðin yüreðimi yaksýn Hiç merhamet görmedim Karþýlýk beklemedim
Bir tek seni Sevdimse sevdim Günahým da bu ise Ýki gözüm Önüme aksýn Ruhun içimi yaksýn Boynumu büker beklerim Nefesin müddeti bitince Nasýl olsa Behçet Bir gün sen de Yok olacak Toprak olacaksýn
Behçet Bük 1186
Sosyal Medyada Paylaşın:
GünbatımıerkenBehçetBük Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.