Baðýþla, gurbetle sözledim seni
Sanma ki bu anan gülüyor oðul.
Bak daha þimdiden özledim seni
Hasretin baðrýmý deliyor oðul.
Hâlâ odalarda kokun duruyor,
Yokluðun özlemi yüze vuruyor,
Dostun, yârenlerin seni soruyor
“Gitti” derken gözüm, doluyor oðul.
Unutup aklýmdan atamýyorum,
Lokmalar büyüyor yutamýyorum,
Geceleri rahat yatamýyorum,
Sensizlik uykumu bölüyor oðul.
Yakýnda deðilim, çýkýpta gelsem,
Sarýp sarmalayýp kokunu alsam,
Elimden gelse de kurbanýn olsam,
Bu anan yoluna ölüyor oðul.
Yükümü yüklendim dertten kederden,
Hiç yüzüm gülmedi zâlim kaderden,
Beni mahrum etme güzel haberden,
Varlýðýn çölümü suluyor oðul.
Cansýla yaralý, gurbet yoruyor,
Kara oðlum deyip gözüm arýyor,
Bizi üzen dünya neye yarýyor,
Ayrýlýk hep bizi buluyor oðul.
Cansýla
Þiirime ses olan sevgili (Ýsmihan Erdoðmuþ ) arkadaþýma sevgilerimle
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.