Kimsin diye seni sordum gönlüme.
O benim, canýmýn yarýsý dedi.
Ne oldu aniden, duran kanýma,
Ses etme, sevdamýn sýrasý dedi.
Bir bakýyor, bir yüzünü dönüyor,
Yüreði mi yanýk , beni sýnýyor,
Dedim ateþlenmiþ yüzü yanýyor.
Elleme, tutkumun çýrasý dedi.
Yeter aðlamasýn, gözünü silsin
Bundan böyle, beni yaridir bilsin,
Boþa beklemesin, durmasýn gelsin
Onun yeri tam da, þurasý dedi.
Kimi zaman sevda, bedenler süsler,
Kimi zaman beyne, týrmanýr tersler.
Dedim aþkýmýzý kavga mý besler
Olmaz ki sevdanýn, durusu dedi
Ýçime yerleþip çöküp tüneyen,
Ýz olup ardýma sürüp yürüyen,
Gölgenin peþinde durmaz kanayan
Yaramýn vuslattýr, çaresi dedi.
Niye bu acele, beklesen belki.
Arasan benzeri bulunmaz sanki.
Dedim üsteleme, kýymeti ne ki,
O benim herþeyim Birisi dedi.
Zekeriya DUMAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.