Manalý manalý bakarsan eðer,
Issýz yüreðimi delip gidersin,
Gözünü gözüme sokarsan eðer,
Beni bende komaz alýp gidersin.
Çoraktý kalbim sen gelmeden ezel,
Gönlümde, gözüm de sendedir güzel,
Bu kara dünyamda özelsin özel,
Kalbime hasreti salýp gidersin.
Gönlümün fincaný dolup taþarken,
Selam deyiþine aklým coþarken,
Bakýþýna gözüm engel aþarken,
Gözüme göz atýp gülüp gidersin.
Pamuk elin deðer mermere taþa,
Dokunmasýn kimse o hilal kaþa
Kem gözle bakanýn baðrý tutuþa,
Sýrnaþýk yüzlerden yýlýp gidersin.
Yalvarýrým gitme Allah aþkýna,
Gidip de çevirme beni þaþkýna,
Bir kez olsun beni , gönül köþküne,
Koymayý unutup dalýp gidersin.
Gönlümü gönlünden kaçýrmadým ki,
Gözüme baþka göz içirmedim ki,
Ýçimden kötülük geçirmedim ki,
Birisi’ nin aklýný çalýp gidersin.
Zekeriya Duman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.