İSTANBUL

Vay zalim Ýstanbul,
Ne iþler açtýn baþýmýza.
Bir tek biz mi yürüdük o istiklal caddesinde ?
Ya da bir tek bize mi kýzdý o mavi denizin?
Senin martýlarýna simit atmaktan baþka ne yaptýk biz?
Neden bizim daðlarýmýza kar yaðdýrdýn?
Gözümüzü Nisan mý sandýn sen?
Ey Ýstanbul.

Söyle Ýstanbul konuþ.
Neden bizi hor gördün sen?
Yollarýn da asfalt olup erimedik diye mi bütün bu sitem?
Eyüp Sultan’da, Hamidiye’de, Eminönü’nde, yapa yalnýz kalýþýmýza mý?
Neden bütün sevdiklerimi çaresizce hapsettin içine sen?

Önceden mutluluðu bir çocuðun gülüþünde bulurdum ben.
Þimdi para verip alasým geliyor.
Mutluluk bu Ýstanbul,
Senin gece kulüplerin deðil.
Bebek’te, Tarabya’da, Etiler’de,
Bir gecelik eðlence deðil ki mutluluk,
Al þunu da üstü kalsýn diyebilesin.

Vay zalim Ýstanbul
Ne iþler açtýn baþýmýza.
Çok mu þey istedik senden?
Neden bizim daðlarýmýza kar yaðdýrdýn?
Gözümüzü Nisan mý sandýn sen?

Koskoca þehirsin, içinde türlü türlü insanlarýnla.
Sor bakalým mutlu olan kaç kiþi var?
Elinde simit tablasýyla,
Gözü yaþlý çocuðuyla,
Neden herkese eþit olmadýn?
Neden bizi kazananlardan saymadýn sen?
Ey Ýstanbul?

Bir tek bize mi gücün yetti Ýstanbul.
Yolunda asfalt olup erimedik diye mi bütün bu sitem?
Yalansýn Ýstanbul
Tuzaksýn Ýstanbul
Benim sevdiklerime cehennemsin Ýstanbul.
***Hakan Baþ***
24.11.2012









Sosyal Medyada Paylaşın: