Dudaðýmýn çizgisinde adýn, özlem külüm Saçlarýnýn tellerinde kokun, aþkýn ölüm Senin için düþtüm yollara, sevdan gülüm Aç kapýlarýný Ankara, yardýr tek hüznüm
Üflesen sönmez bu ateþ, ben üþüyorum Nefesini sal içime, hasretini çekemiyorum Bir sana kulum ey aþk, baþka sevemiyorum Al koynuna Adana, sevdaný çekemiyorum
Gel dedin yýllarca, tutuldu nutkum neyleyim Gülüþün hançer baðrýma, aþkýna divaneyim Mahþerin olsun sevda, sensizken viraneyim Dola kollarýný Antalya, say ki cennetteyim
Mevsimler yapýþtý yakama, vuslat bana kaldý Ummana döndü sevda, içimde kýrlar hazandý Duman sardý daðlarýmý, ayrýlýk pek yamandý Tükendi hep umutlarým, maziden þiirler kaldý
Darýldým artýk yýllara, unuttum aþk sözlerini Döndüm kuru dallara, özledim ben gözlerini Yorulup düþtüm yataða, tutamadan ellerini Bir bulut geçti göðümden, ýslattý bedenimi
Çürüdü dilim baharýnda, özledikçe kavruldum Sarardý goncam ayazýnda, bekledikçe kurudum Firari atlar gibiyim, kendi kýrlarýmda kayboldum Aþk gönlümde derin yara, ah dedikçe yoruldum
Senin için sardým çileyi, çekerim yar ömrümce Býrak kanasýn yaram, el çeksin tabipler bu gece Ölüm olsun özlem, sen serp külümü denizlere Mecnunun olayým hep, bekle beni çöllerinde
Selahattin YETGÝN Sosyal Medyada Paylaşın:
Selahattin YETGİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.