Her sabah kalktýðýmda ve sabaha karþý yattýðýmda
gerçeklerle yýkýyorum yüzümü,
hayallerim akýp gidiyor
sen kalýyorsun yine de tüm gerçekliðinle
ben hayallerimle akýp giderken..
kendi kendime acý çektiriyor,
bulutla oynuyor,geceyle kayboluyorum.
çok anlatmak isterdim seni herkese de anlatamazdým ya,
inan o da artýk içimden gelmiyor,
seni içimde yaþamayý öðrendim sanýrým,
ya da kimbilir,belkide sen çok derinlere daldýn..
kaçmaktan vazgeçtim,
anladým;
nekadar çarpsada yüzüme gerçekten tuðlalarla örülmüþ duvarlar,
yýldýzýn aya sevdasý,
yaðmurun buluta muhtaçlýðý gibi seni sevmek..
senden kopamam,
býrakamam sevmelerimi senden yana.
yüzümü dönüp sýrtýmý adýmladýðým yollar da,
yine karþýma çýkan yüzünden
öteye yolmu var ki..
içimde büyüttüðüm koca bir ormansýn iþte
tüm yeþilliðinle,güzelliðine býrakýyorum artýk kendimi..
tüm derinliðine,açýkkahveliðine,yeþilliðine..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.