SEN DÜŞÜYORSUN AKLIMA

sen düþüyorsun aklýma

geliþinle.. gidiþinle..

kýzýyorum sana,bana yaþattýklarýn için

ve sonra küsüyorum kendime

yine kýzýp, küsüp sana sýðýnýyordum sonunda..

taksime düþürüyorum yolumu,

ellerimi boþa sallýyorum

bebeðe gidip oturuyorum, izliyorum denizi

sen düþüyorsun aklýma..

özlüyorum seni yaným seni istiyor..



nargile içtiðimiz parka gidiyorum

çayýmý yudumlayýp,sigaramý yakýyorum

sen düþüyorsun aklýma..

buðulanýyorsun gözlerimde.

yürüyorum adýmlarýmca uzanýyor bana ellerin

özlemin bir intihar oluyor içimde

dilimden kovuyorum seni

içimdeki senden umuda sýðýnýp..

kitabýmý alýp,odama çekiliyorum

satýrlarýna dökülüyorsun sonra,

odamýn duvarlarýna vuruyor gölgen

balkona çýkýyorum, derin bir nefes çekiyorum içime

sen düþüyorsun aklýma,

ben düþüyorum..




uyanýr uyanmaz sen düþüyorsun aklýma

sesin..gülüþün..gözlerin..ellerin düþüyor, öpüþün birde

uyanýr uyanmaz, uyumak istiyorum

hiç uyanmamak sonunda..

yürüdüðüm yollarda býrakmak istiyor seni ciðerim

kalbimin sarmaþýðý,

aklýmdan düþmüyorsun

ben düþüyorum..




ansýzýn düþümden sýyrýlýp gelsen çýrýlçýplak yüreðinle

sensiz yaþamak,yaþamak deðil..
Sosyal Medyada Paylaşın: