biz seninle sevdaya inandýk
inanca sevdalandýk
yýllarca ayný þarkýlarý terennüm ettik
ayný þiirleri okuduk, hatmettik
ayný sloganlarý savurduk ayrý meydanlarda
sen Yusuf’u anlattýn bana
ben Deniz’i haykýrdým sana
ayný daraðaçlarýnda
yaðlý urganlarý geçirdik boynumuza
ayný acýyla...
bazen hýrsýz polisi oynadýk
bazen umutsuzlarý
ama hep ayný ateþin aleviyle yandýk
sen gözüyaþlý analarý anlatýrken
benim boðazým düðümlendi
ben ölen çocuklarý anlatýrken
senin gözlerin nemlendi
afrika, arakan, gazze, hakkâri
farketmedi
sadece çocuk gözlerimizle baktýk dünyaya
hep ayný yaradan kanadýk
çünkü insandýk
aþksa aþký tattýk
sevdaysa sevdayý
öyle çok sevdik
öyle yaþadýk...
þimdi
her akþam denizin kýyýsýndan gözlerini seyrediyorum
uzak þehirlerin uzun yollarý bakýþlarýn
geceleri yanýp sönen evlerin lambalarý gibi
göz kýrpýyorsun bana yakamozlarla
her ýþýltýda
kâh çocuklaþýyorum
kâh yaþlanýyorum
tuhaf duygularla karýþýyorum denizin dalgalarýna
dilimde yarým kalmýþ bir ezgi var
ve bir türlü tamamlayamýyorum
ne olur sen tamamlasana...
aðzýmýn içinden dökülüyor acýlar
ve ellerim topluyor onlarý kanayarak
bu yüzden
ben sustum ey sevgili
bundan sonra
sadece þiirlerim konuþacak...
gözlerimde turnalarýn kanatlarý kýrýlýyor
sözlerimde belirsiz uðultular
ne okuduklarým yetiþiyor yalnýzlýðýma
ne öðrendiklerim temizliyor cehaletimi
korkma
ben halâ direnç gülüyüm zindanlarda
ben halâ yangýn külüyüm avuçlarýnda
avuçlarýný sýmsýký kapa...
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.