Onların içinde yalnızdım

Sohbet ediyorduk, kahkahalar atýyor, bazen dalýp geçmiþe hüzünle bakýyorduk.
Her þey güzeldi yerli yerindeydi, tepemizdeki aðaçlarýn yapraklarýnýn arasýndan güneþin sýcaklýðý okþuyordu tenimizi,
Kahvelerimizi yudumlarken birden yüreðimin sahibi geldi, onu hiç kimse göremiyordu duygularýmý kucakladý, yüreðimin elinden tuttu ve haydi gidelim diye mýrýldandý kalbime.

Coþtu yüreðim, mýsralar ile yalnýz kaldým, kabardý duygularým onlarca kiþinin gözünün önünde bulutlar üstünde dolaþýyordum.


Ey hasret-keþ biçare divane gönlüm
Mahrumiyetin ile nasýl mutlu olurum

Yokluðunla kavrulurken deli yüreðim
Bezm-i Safa’da eðlenir mi vücud-u hissim

Ey yokluðunu kucakladýðým ranam
Hayalinle her daim bak mesut yüreðim

Sen çaðýrýrsýn da, sana yol almaz mý kalbim
Býrakýp âlem-i zevki gelmez mi hayalim



Farkýna vardým ki onlarýn içinde yalnýzdým, oysa onlar onlarca kiþiydi.




HASRET-KEÞ : Özlemiþ, özleyen, hasret çeken.
BEZM-Ý SAFA : Eðlence meclisi, eðlenmek için toplanmak
VÜCUD-U HÝSSÎ : His ile bilinen vücud. Hisse aid vücud, varlýk. Duygulu cesed.



Müslüm Taþ 17/12/2013

Sosyal Medyada Paylaşın: