Yaðmurlu bir havada Gecenin en mahrem karanlýðý Sokaklarý kaplayan Gündüzden kalma kar örtüsü Denizden kalma parkemin içinde Vücudum sýrýlsýklam Köþe baþýnda ýþýklarý yanan büfe Ama nafile Tanýmýyorum kimseyi Az önce beni Bu sessizliðe býrakan Otobüste yok þimdi Beni benim ile baþ baþa býraktý Cebimde birkaç kuruþ ile Seni aramaya baþladým Elimde resmin Dilimde ismin ile Sormaya korktuðum yüzler Beklide tanýyordu seni Haftalar sonra kaldýðým pansiyondan Atýldým elimde çantam ile Kararmaya baþlayan gökyüzünde Kaldýrýmdan kopan taþýn üstünde Avuçlarýmýn arasýnda yanaklarým Omuzlarýma sessizce dokunan eller Sen diye kulaklarýma fýsýldayan sesin ile Yüreðime doðdu aydýnlýk
MÜSLÜM TAÞ 02/2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
MÜSLÜM TAŞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.