Ýhanet meziyet olmuþ bu demde
Hançer satanlarda kâr üstüne kâr
Hainler pür dikkat, gözler kýdemde
Maskeler atýlmýþ, herþey aþikâr.
Çatlamýþ çok yerden ar denen damar
incinmiþ gönüller olmuþ târûmâr
Belli ki ortada bir ihtilaf var
Yok demek beyhûde, gerçeði inkâr.
Oyunlar kahpece, tuzak amansýz
Fýrtýna esiyor, âni, zamansýz
Kýs kýs gülen yine ayný îmansýz
Yüreðim yaralý, dinmiyor efkâr.
Mahrem uluorta, ifþa olmuþ giz
Yol karanlýk sokak, girilmez dehliz
Kendinden pek emin bu kez edepsiz
Zerrece korku yok; hayli cüretkâr.
Kalleþçe bakýyor kardeþ kardeþe
Dostluk mevtâ olmuþ, dönüþmüþ leþe
Ýblis bayram etmiþ, zevkten dört köþe
Ta damardan girmiþ; kalplere hünkâr.
Akþamdan sabaha karýþsa da saf
Akleden insanda bellidir taraf
Nâmerdin gayreti boþ yere israf
Fitnede olsa da mahir, sanatkâr.
çok hasar verse de menfiye gayret
Rabbimin dediði olur nihayet
Bu millet huzura lâyýksa þayet
Hedefe varamaz asla garazkâr.
Kök salmýþ tefrika; onmaz bir illet
Uyanýn ahâli! Aðlýyor millet
Ya artýk son bulsun, bitsin bu zillet
Ya cellat getirin; biçsin zülfikâr!
Mecit Aktürk
Berlin, 18.12.2013