sessiz sedasız ölüm bu
ucu yanýk bir yalnýzlýk bu,kör saatlerde yazdýðým.
kalemim , kaðýdým yok,adý yok bu yalnýzlýðýn.
yazýsýz, noktasýz ve virgülsüz...
hangi limana demir atsam yüreðimi,
ýssýz hayatlar karþýlar beni.
bir gökyüzü uzaklardan yazýyorum sana,
adýna þirler denen yüreðimin sancýlarýný
üzgünüm...kaðýdým yok,kalemim yok benim.ama mektuplar yazdým sana,
her gece haykýrýþlarla duvarlara kazýdýðým.
bu yüzden her gece
gözyaþlarýmda boðuldum
bir yalnýzlýk senfonisi bu,
hasretinin yüreðime yazdýrdýðý.
ve bir tek benim aþina olduðum,
ve bir tek benim anladýðým.
bir yalnýzlýk bu sevdiðim
adý sen, öznesi sen,yüklemi sen olan,
uðruna sancýlar çektiðim...
sessiz sedasýz ölüm bu
benim bile bilmediðim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.