Gök ve Yüzün; Yahut Gökyüzün. Bir Adam ve Bir Kadın'ın Şiiri, Acıklı Ali Maruf Kaygılı
Gök ve Yüzün; Yahut Gökyüzün. Bir Adam ve Bir Kadın'ın Şiiri, Acıklı
Bir kadýn, bir de adam vardý.
Yüzünde uçuyordu kuþlar, Gökyüzü, uçsuz ve bucaksýzdý. Burnundan baþladý adam Dokundu gökyüzünün boþluklarýnda kadýnýn. Yahut, deðdirdi gökyüzünün sonsuzluðunda ellerini, Seviþtiler. Yahut, derin uykular yarattýlar. Karanlýk.
Kuru, pembe dudaklarýnda gök kuþaðý vardý kadýnýn Renk renk öpmek dudaklarýný senin, dedi adam. Sýcak, beyaz yahut mavi bir düþün ortasýnda Zevkten dört köþe ve dört bir nala sürgünüm, dedi adam. Ninni gibi sesi vardý kadýnýn, Çok soðuktu, ürkütücü soðuk. Adam, Korkuyordu soðuðundan arzulu kadýnýn. Kadýn sevmiyordu hiçbir adamý ve bu adamý da. Adam öldü bir gün. Kadýn þiir oldu ertesi gün.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Maruf Kaygılı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.