'Sen' 'Nehrinin kıyısında aşk
Eylül gazellerinde sarý saçlarýný dökerken
amansýz bir mevsim kýþ geçti
Duygularýmýzýn ömrümüzün üstünden
kutsal aþk þehrinin þafaklarýna
Ruhumuz ipotekli
Lion da þýk bir opera salonunda
Parmaklarýn parmaklarýma kenetli
Carmen i izliyoruz
Mösyö ne kadar þýk ne kadarda
Aþkta asil aþka yüreði yakýþan bir adamsýnýz
Elleriniz sihirli bir melodi
Geceme ýþýk ýþýk doluyorsunuz
Biçimli parmaklarýnýzda tuttuðunuz puronuzdan
Bir nefes çekiyorsunuz
’Sen nehrinin kýyýsýnda serçelere
Simit daðýtýyorken adeta
Ýronileri yaþatacak olan þevkat tanrýsýsýnýz
Hayli uzayan caddeler boyu
Sokak ressamlarýna yarenlik ediyorum
Saçlarýnýz tuvalde öyle canlý öyle kumral ki
Tüm renkler önünde diz çöküyor
Hele o gözlerinizin yeþili
Defalarca tövbeye gelipte
Yine içtiðim siðara gibi ciðerimi yakýyor
Neden
’
’Sen ’nehrinin hafif çaðlamalrý
Kýþ yapraklarýnýn solgun sarýsýný bakýr kýzýlýn
Sarýyor
Naifce sokulma tebessümlerinde
Mon aime bonjour (benim sevgilim merhaba)
Desemde yakanýzdaki beyaz mor kasýmpatlarýna
Ýþitmek istemiyorsunuz
O aþina aristokrat tavýrlarýnlarýnýzla
Eþgalinizde kaçamak alaycý tebessümleriniz
Yüreðine düþen ilk yangýnmýyým diyorsunuz
Ben biraz mahçup
Hayýr ama yüreðime düþürdüðüm son sürgünümsün
Anlasana diyorum
Kasýmpatlarý yakanýzda kasýmpatý bakýþlarýnýzda
kýþ çiçekleri
Ýçimde sayýsýz kýrlangýç göçleri ölümleri-
Uzak diyarlarda yüreði beyaz özgür martýlarýn
Okyonuslarýnda tamda bu anda
Ölmeliyim
Kutsal aþk þehirlerinde
Sevmeyi beceremeyen bir biçaresiniz
Aslýnda kendime deðil size acýmalýyým
Sevgisiz yüreðiizle rüzgarlara savrulacaksýnýz
Usulca sokulup
Dudak kývrýmlarýnýza parmak uçlarýmla
Dokunuyorum
Soðuk çok soðuk bir akþam üzeri
’Eyfel kulesinin dibinde sessizce
Uzaklaþan adým izlerinize basýyorum
’adiev mon aime(elveda benim sevgilim)
...Elveda yürek yorgunluðum
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.