TUT BENİ YÜREĞİMDEN İZMİR
Anlamýný yitirmiþ bir ömrün sancýlarýnda
Bir kadeh kýrmýzý þarapta
En parlak yakamozlarý yerleþtiriyorum gözlerine
Mor begonviller gülüyor meczup hallerime
Kahküllerin dökülüyor yüzüme,bir avuç deniz suyu serinliðinde
Bakýþlarýn akþamýn kararan dalgasý
Yüreðimin ölgün kýpýrtýlarýna akýyor,yýkýyor
Sevilmiþmiydim ,sevmiþmiydim ,kumsalda sarýlmýþmýydýn
Unuttum,unutuldun
Þimdi denizin iyot kokusu sarýyor bedenimi
Yüreðimden sar beni Ýzmir
Muz bahçelerinin geniþ yapraklarý dokunuyor Haziran’a
Bir kadeh kýrmýzý þarap öpüyor dudaklarýmý
Mühürleniyorum suskulara
Ýçimde denizin fersah ,fersah dibinde batýk gemilerim
Deniz fenerlerinin güçlü ýþýðýný arýyor
Çakýltaþlarý ellerimde,ellerim kanýyor
Cýlýz bir yengeç mavisiz ellerimde ölüyor
Sarhoþmuyum ? aðlýyormuyum nedir!!!
Uçurum sevdiðim ,senden kalan
Düþüyorum yükseklerden
Yüreðimden tut beni Ýzmir
Yorgun tekneler balýktan döner
Çinekoplar,istavritler can pazarýnda Kanlýkayada
Akþamýn ölüm dansý can çekiþen solungaçlarda
Kadeh,kadeh þarapta,aniden ölürüm
Bir nefes ver
,Ölüm nedirki de tutkularýný anlat
Martýlarýnýn çýðlýðýnda kendime geleyim.
Bir daha seveyim .sevdalarýnda vur beni Ýzmir
Yürek sesime muhteþem yorumuyla ,sesiyle Can olan, ruh veren Sayýn Ahmet ORMANCI bey’e teþekkür ederim
Haziran 2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.