Kar İniltisi

özlemin bulutlarý suskunluðu saðarken
avuçlarýnýn deminde sarardým geceyi
gün eskileri toplardýk turunç dallardan
utangaç öbekli yüzün sarardý gecemi

nisanýn ihtimalsizliðine serince gülüþünü
uykusuz gözlerle beklerdim yansýmalarýný
su olurdun dilimde kaygan uyutmazdýn beni
topraðýnýn çatlaklarýnda þiirce seni sarardým

teninin günahkar direncine öpüþlerimi asýnca
acým açlýðým geçerdi tutkumuzun rüzgarýyla
avuçlarýmýzýn düþünde asýlý bir resim olurduk
gecenin gölgesinde þairlerin dansýna dururduk

dudaklarýmýz ölüm koridorlarýný arþýnladýkça
birbirini kucaklayan parmaklarýmýz olurduk
gökte yýldýz yerde kar parlardý iniltilerimizle
seviþtikçe bulutlarýn beyazýnda yorulurduk

Selahattin YETGÝN
Sosyal Medyada Paylaşın: