YAR KUCAĞI

Canlar deminde tutuþtu solum
Ay yüzlü dilbere beyandýr halim

Ne Ferhat’ýn gürzü ne Kerem’in sazý
Kar etmez bu cana
Ve hiç kalýr yanýmda
Mecnun’un alnýna yazýlan yazý
Bre aþýklarýn cümlesi
Diz kýrýp fakir soframa
Ýçirdiniz bana efsunlu meyi
Hallac el verdi Yunus bel
Bir’de karar kýlýp
Ettiniz beni kapý kapý gezen avare dilenci
Sevdanýn yelelerini tutturup attýnýz ateþe
Yüceleri aþtýrýp erdirdiniz güneþe
Has bahçede güle yandý ol vakit bülbül
Çemenlikte küle döndü garip menekþe

Hem Yusuf’un kuyusu hem Yakup’un çilesi
Yazýlmýþ kaderime var mý bunun çaresi
Tahtýmý yýktý tacýmý vurdu yere
Þehla gözlerinden süzülen aþkýn haresi
Aþýk da edecek adam da
Özlem dolu özge hislerin açtýðý yürek yaresi
Hünkarlarý mum etti yiðitleri meczup
Hudutlarý kaldýrttý gönül kisvesi
Deðil mi ki Adem’i yurdundan eden
Baðrýný yakan aþkýn þeytani hilesi

Kýrklar meclisinde ismini saldým göðe
Titredi arþ-ý ala döküldü yýldýzlar yere
Deðil bu dünyada mahþerde bile
Kasýp kavuracak aþkýnýn narý beni
Bre aþýklarýn cümlesi
Ne var ne yok hakkýmý helal ediyorum size
Þiddetle öpüyorum o pak yüreklerinizden
Sýcacýk dahi kaynayarak
Ulaþtýrdýnýz ya ay aydýnlýðýna, aþkýn yamacýna
Sustum ve býraktým kendimi yar kucaðýna
Artýk sizden biriyim
Þems’e eþ Mevlana’dan az beriyim...
Sosyal Medyada Paylaşın: