Yalnýzlýk iþte… Kimseler yokken yanýnda, Avutursun kendini, Hüzünler eþliðinde… Yosun tutmuþ anýlar Sarmýþken dört bir yanýný, Ararsýn bir yandan Dost sandýklarýný…
Yolun çýkmazda iken Ve nerde olduðunu bilmezken, Kayýplardasýndýr, Dönenirsin amaçsýzca, Ararken el yordamýyla, Bilip bilmeden fütursuzca. O yol ki; dönülmez, O yol ki; çoktan kayýplarda.
Hoþ bir esintidir, Mutluluk sandýðýn Ve usulca okþayan gönlünü Tatlý tatlý. Hüzün ise yegane miras Sol yanýný yakan. Kim varsa sararmýþ resimlerde, Kim bilir gizlenmiþ nerelerde.
Sayýsýz dilek Birikir yüreðinde, Her ne kadar Kalsa da hayallerde. Yine de güzeldir Þu hayat dediðin, Eþlik eder sana Pembeye boyanmýþ düþlerin…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülüm Çamlısoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.