şiirimin cinleri 1

birgün sönersem
sana yanacaðým yeniden,
öfkemin fýrtýnasý savurursa beni kýskanç gecelerde
zindan olursa canýma bedenim
yýkýp kaçarsam kendimi sabaha doðru
sana döneceðim yine.

saçlarýmda uzak sularýn yosunuyla
yürek salýnda aþarak kýlýç dalgalý denizleri
yakarak günahlarýmý cehennemin dibinde
yine sana koþacaðým arýnmýþ bir aþkla.

ölmeyeceðim,
kefenler yýrtacaðým bir sözüne
mezarlardan çýkacaðým hatýrýn için;
herkes uyurken çalacaðým kapýný
bir bir toplayacaðým gözyaþlarýný yerden,
sýr olacaðým aynanda
seni seyredeceðim
gözlerimi görmesen de.

ve seni anlatacaðým kutsal dizelerle,
þiirimin cinleri
götürecekler beni meleklerin huzuruna;
sorgulara çekileceðim - birgün sen de göreceksin-
ezberimden sayacaðým sevdanýn þartlarýný
- ki sen bunu da bilmezsin-

öfkemi adsýz mezarlara
aþkýmý türbelere gömdüm
suskunum artýk.

düþünme
günahlarýný iþle yüreðime nakýþ gibi,
korkma sýrat köprüsünden,
kurbanýným
o gün sýrtýmda geçeceksin.


ö.n

Sosyal Medyada Paylaşın: