. . . Ben! . . .

Pekmez yalamýþým tahta çanaktan,
Ninemden hikayeler dinlemiþim ben! ..
Her þeyde el açýp,dua ile Hakk’tan,
Ýyiyi,güzeli dilemiþim ben! ..

Yaylada mezrada çayýr biçmiþim,
Çalýþýp yorulmuþ,candan geçmiþim,
Katmerle biþiyle koruk içmiþim,
Masatla týrpanýmý bilemiþim ben! ..

Öküz ile gem sürmüþüm sýcakta,
Hal can kalmayýp kolda bacakta,
Balýk piþirmiþim yanan ocakta,
Üstüne çadi unu elemiþim ben! ..

Alyým diyerek biriken öç ün,
Bilirsiz huyunu sormayýn niçin,
Kurtlarý pusuya düþürmek için,
Ormanda kuzu gibi melemiþim ben! ..

Oduna gitmiþim arada tek tük,
Kesmiþim,sýrtýmla çekmiþim kütük,
Kuzey vadilerde bulmuþum kürtük,
Hararet bastýkça yalamýþým ben! ..

Macera severim ben þunu bilki,
Köyde yaþamak kolay deðil ki,
Tavuk kümesinde tutmuþum tilki,
Boynuna sanbaðý dolamýþým ben! ..

Ýrfaniyim yine yazdým destaný,
Gir gözüme takdir ette ustaný,
Nöbet suyuyla baðý bostaný,
Fener ýþýðýnda sulamýþým ben! ..

Ýrfan GÖKDEMÝR.
þair Ýrfani (irfanibirfani)







Sosyal Medyada Paylaşın: