sana
þehirler kurmuþtum
gökyüzünün tam ortasýnda
yýldýzlardan barikatlar örmüþtüm
dokunmasýnlar diye
çocukluðunun masumluðuna
okunmamýþ þiirler koymuþtum
ceplerinin boþluklarýna
sonra
gök gürültüsü ile düþtün
isimsiz bir coðrafyaya
söküldüm
el örmesi bir çorap gibi yol yol
her adýmýmla
çevrildi sararmýþ takvim sayfasý
her adýmýmda
yaklaþtým sanýrken
uzaklaþtým senden kor kor
yangýnlar göründü felaket habercisi
sönmeden daha biri
baþladý bir diðeri
sana
türküler söyledim mavi mavi
daha duyulmadan sesim
kýrýldý
siyaha belendi ses tellerim
sanki
meneviþ tarlasýnda kalmýþ gibi
göz bebeklerim
yandý önce gece gece
sonrasýz söndü
hiç açýlmayacakmýþ gibi
bir gündüze...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.