Sevgilim “x”
Senin aþkýn gece gündüz, bana hep matem oldu.
Yüzümde göz kadehler, bak nasýl kan ile doldu.
Yetiþti gönlümün aðýtlarý, arþ -i- semaye.
Senin altýn serayýnda o an bir deprem oldu.
Bana her ay gelen senden güzel mektuplar oldu.
Okurken onlarý, bende dolu göz yaþý oldu.
Senin bu son doðal gaz mektubun baya kederli,
Eþim evladýma hüsran, bana baygýnlýk oldu.
Seçimden öncesi, her þey acayip de güzel oldu.
Yazýn her yer soðuk, karda bedava çok kömür oldu.
O anlar ben sanýrdým kalbine artýk kavuþtum.
Seçimden sonrasý bir an bana þaþkýnlýk oldu.
Bana sen geldiðin yollar bütün göllerle doldu.
Kayalarla dolu karþýndaki engeller oldu.
Þu aþkýn mübtelasi olmuþuz gerçi seninde,
Önünde koskoca çok yaþlý da ormanlar oldu.
Girerken ormana baktým elinde baltan oldu.
Aðaçlar kestiðin yerde geçen bir cadde oldu.
Bunu ben anlasaydým da sana hiç seslemezdim.
Bizim bu âteþ – i- aþkýn yüzünden bak ne oldu.
Elim bomboþ karýn aç ev dolu makbuzlar oldu.
Bu aþkýn sayesinde bak gülüm halk sarhoþ oldu.
Þerabinden getir saki boþalt hep katre katre.
Kadehler bak yine cepler gibi hepsi boþ oldu.
Muhammed Ahmedizade
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.