topal bir karýncanýn sýrtýnda toprak
bu yüzden aðýrdýr yaþamak
hüzünden ordular kurdum
ne de güzel savaþýyorum kendimle
hayatýn yaþam muharebesinde
her seferimden yenik dönüyorum içime
dokuz katlý kalemin mutfak kanadýndan
bakýyorum hezimetime
baharat kokulu yalnýzlýðým uçuþuyor
davlumbazýn soðuk esintisiyle
kapalý perdemin fýrfýrlý eteklerinde
keskin býçak gibi duygularým
canýma kasten kederler doðruyorum
ben paramparça ederken kendimi
ipe un sermekten yorulan
keyfimin tembel kâhyasý
robotlara çiðnetiyor güzelim zerzevatý
yani demem o ki
bunlar boþ kalmaktan oluyor iki gözüm
eskinden böylemiydi
aðlamanýn en soylu aný
soðan doðrama zamanýydý
avucumun içinde akýllý telefonum
aklýný aklýmdan çok severim
bana dokununca aðlýyorum
ona dokununca
ya sevdiklerimi arýyorum
ya sevdiðim türküleri çalýyorum
olmuyor cancaðýzým olmuyor
böyle kafam daðýlmýyor
þimdi sýra gecesinde olmak vardý
marulun içinde bir sýkým çiðköfte
acýsý acýmdan yüce
közlensem üstüne yanýk bir seste
‘’ Feleksen ne feleksen
Baðrým ettin eleksen
Aldýn gül yüzlü yari
Daha neme gereksen’’
yeminle sarhoþ olurum
bakýr maþrapanýn içinde
ekþi ayran eþliðine
betondan devler sarmýþ etrafýmý
gözlerinde floresan lambalar
diri bedenlerde ölmüþ ruhlara
her katý konforlu bir mezar
dünyayý baðlamýþlar ayaðýma
gökyüzüne çekiliyorum
bir güvercin arýyorum
kanadý kýrýk bir güvercin bulamýyorum
geniþ yer yüzünden beyaz haberlere yer yok
sýnýrlarýna sýðmayan adamlar
çocuk kanlarýyla yeni haritalar çiziyorlar
söyle can’ým
hangi sýð çaða duldalandýn ki
gölgem bile aðýr yaralý
yaramýn etrafýnda saf tutmuþ
semah dönüyor acýlar
ah Yusuf
seni kuyuya attýklarýnda mý baþladý
kardeþ kavgasý
Yakup’un gözyaþlarý yýkasýn bu kaný
zira kocaman bir hüzünler kulübesi dünya
yoruldu sarý sabrým
‘’ Ýnsanlar kýyýcýydýlar, kitaplara sýðýndým’’
bir aþk hikayesinin arasýnda unuttuðum
ayraçtan hatýrlýyorum
zamanýn neresinde kaldýðýmý
yeniden tanýþýyorum kendimle
ben yeni devrin en eski Leyla’sý
adýmý koyanlar onlar
çölün ortasýnda derya arayanlar
oysa sularýn içinde yanmaktýr aþk
bilmiyorlar.ben sularla duruldum da geldim
kitabesi yitik seyyahlar taþýyan
gelmiþim geçmiþim gibi yollar
þimdi ayaðýmý yerden kesiyor
kangren arabalar
kimliðimi bile bir muþambaya sarmýþlar
topraða düþsem bin yýl çürümem
havada aðýr metal kokusu
derin nefes çeksem
ciðerlerim pas tutacak
öksürüp atsam ömrümden
bu çaðdaþ balgamý
bir kaðný üstünde
eskiye döndürseler devraný
baþaklar yürüse kalbime
öðütülsem taþ deðirmenlerde
bu yeniden doðmak gibi olmalý
aðzýmda pamuk tarlalarý
birde annemin sütü kalmalý
çünkü medeniyet zehrini
öz göðümün göðsünde emmek çok acý
Seyran Tankuþ