Küllerinden Doğan Şiir

anonim bir lisanýn lehçesinden destanlaþan aðýdýma bakma
sevk edilir dilimin ifþasý nazarým aðlak

ç/almadým yýldýzlý gecelerden yakamoz
tan v/aktine and olsun
g/öçlerim var uzayan yýllar yýlý mekansýzým dünyada
y/alýn çizgilerim sýðmýyor zamana
b/ölüyorum parça parça
ateþe s/atýp beni d/aðlýyorum þiirlerde þimdi

inancýmýn tablosu ç/ekilince sürmeli gözlerde
k/anarým vuslata dem düþünce
b/aðlar dilimde lâl kesiði binlerce hece

y/ok mudur gözlerinin bakýþýnda can’a can teselli
uyuþur avucumda biriken sözler
yaðmayýnca topraða gökyüzünden hüzünler
þimdi susmuþ bir umudun kara söylencesinde
ah edip vah çekiyor þiirler

unutulmuþ þairler anýlardan mektup var
ucu ýslak bir türkü okuyor kanadý kýrýk kuþlar

"gâm zedeyim deva bulmam"

hey gidi azap yüklü bulutlar
dert yaðmaya mý toplandýnýz
yine efkâr bastý ufkumu

v/akti hüzünlerle mi kýydýnýz nikahýmý
her y/anýmdan dökülür bendine sýðmayan yaðmurlar
sökülür yurdumun temeli basiretin yok mu
nedendir nazarýna ç/aldýðýn kara
yetmedi mi zalim zulmünden aldýðým yara
kezzap döküp yaktýðýn yüreðimden nesir olup doðuyorum
öldü deyip üzerime türap atsanda...

Sosyal Medyada Paylaşın: