Kayan bir yýldýz gibi yaþanan; Bir hayat, bir an. Ya da bir çýnarýn kökleriyle hissetmek, Topraðý sonsuza dek. Ne fark eder? Zaten yýldýrýmlar isabet etmiyor bana. Yolumuz uzun, deniz sonsuz, yelkenler fora! Sevemiyorum eskisi gibi hiç birþeyi. Ne gökte yýldýz, ne yerde puslu dað, Ne serde sevda. Çocukluk aþkým, gençlik ateþim uzakta. Elveda. Ama bir kimse var beni yaþatan. Bir kimse. Ýçimde yaþayan bir çocuk Gece yarýlarý beni uyandýrmak için Pencereme taþ atan. Ve uyandýðýmda bir namlunun ucunda, Terler alnýmda boncuk, boncuk. Çünkü bir sonbahar tablosu karþýmda. Sanatkar ise bir fikir, Yani bir tomurcuk Ve öfkeli fýrçayý her vuruþunda, Çünkü yýldýrýmlar dinmiyor ölüm marþýmda. Ýþte bir hayatýn anektotlarý, Ýþte bir perþembe sabahýnýn Yalnýzlýk notlarý. Sosyal Medyada Paylaşın:
ani Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.