SOĞAN YEMEDİK Kİ…
Dünden beri, bize karþý atýlan
Kin ile bilenmiþ, zehirli oksun.
Ýþ bilmezsin, hem yapana engelsin
Bu hâlinle, bu millete sen yüksün.
Negatif çoðaldý, azaldý artýn
Geçmez oldu artýk; kimliðin, kartýn
Eksilmesin yeter, siyâsi rantýn
Ýsterse gençlerin, kanlarý aksýn.
Elinin tersiyle, her þeyi itme
Doðru yol dururken, yanlýþa gitme
Sen kendi kendini, bir þey zannetme
Sallamada varsýn, sayýda yoksun.
Ýstediðin oyu, bir gün almadýn
Mâzimizi, taþlamaktan yýlmadýn
Halkýn ile, haþir/neþir olmadýn
Aç olan neyine, çünkü sen toksun.
Þunu bil ki, iþimizde ehiliz
Zannetme ki; biz sizlerden câhiliz
Bir suçlu var ise, o biz deðiliz
“Soðan yemedik ki, aðzýmýz koksun…!!!”
03/12/’13
Hanifi KARA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.