RUHTA Kİ MUTLULUK

Vurgun yerken yüreðim,
hissettim ihaneti.
Sis perdesinin arkasýnda ki,
gönlün kayýþýný .

Özgür býraktým bende ki seni.
Rahat kabulleniþinden belliydi.
Baþka limanlara demir atýþýn.

Þiirlerin dilin olurken,
O limandan da ,ayrýlýþýna .

Istýrap doluydu dizelerin.

Ey yabancým ,suç benim deðildi.
Dilerim duyar haykýrýþýný.
Bir onu baþka sevdiðini söyleyiþini !

Ýç sesim :
Duyduklarýyla daha bir huzura yol aldý.
Boþ olmayan kaygýlarýmýn haklýlýðýnda,

Bir taraftan muhteþem gözlemleyen,
bir yürek gözün de,
doðru anlaþýlmanýn sesini getiren,
þaheserin ,
ruhumda yarattýðý fýrtýnanýn,
önünde savruluþunda buldum kendimi.

Onun, adýydý ruhta ki mutluluk.

Ne garip !!!
bir yanýnýz vurgun yerken ,
diðer yanýnýz da,
Size gerçek mutluluðun resmini çizen, bir ses duymanýz

Þengül Aydoðan
Sosyal Medyada Paylaşın: