Seni öyle çok seviyorum ki
uzaklýðýn anlamsýz kalýyor
her yerde seni hissediyorum
gecede, derinde, yüreðimde
ruhun her an benimle
uzattým ellerimi sana doðru
dokunmaya ihtiyacým var
sende kapat gözlerini
geç hadi avuçlarýmýn içinden
O kadar çok þey birikti ki içimde
tam söylemek istiyorum
kelimeler düðümleniyor boðazýmda
caným yanýyor yutkunuyorum
buna sebep bir cümleyi hatýrlýyor
ve susuyorum
sustukça seni daha çok seviyorum
Sensizliðin koynunda kaldýkça her gece
paramparça oluyor içimde
adýnla baþlayan her hece
duydukça kulaklarýmda çýnlayan sesini
yüreðimde hissediyorum nefesini
Açsam evimin tüm pencerelerini
baðýrsam bütün gücümle sevgimi
bilmiyorum
haykýrýþlarým bana geri getirir mi seni
Canýmýn acýsýndan içimin sesinde boðuluyorum
karanlýk dünyamýn sabahýna güneþim ol
ýsýt beni, ýsýt istiyorum
hadi bekletme sensiz kalan sen yanýmý
istersen gölgeme deðsin tenin
caný çýksýn sensiz geçen günlerin
gel ki hasret ateþiyle yanmasýn ellerim
Süzüldükçe anýlarým bir bir gözlerimden
avuçlarýmda birikiyor yaþlarým
yüreðim kanadýkça ruhumu sarýyor piþmanlýklarým
bu sevdanýn ayazýnda tek baþýna kaldým
iliklerime kadar üþüdüm ciðerime kadar yandým
bir tek nefesindi hasretim
yokuðunla tükendim derinden yaralandým
Destandýr sevdam benim
iki satýra sýðmaz yüreðimden geçirdiklerim
yetmez mürekkebim yazmaya sevgimi
gel ey sevgili
þiirlerde aramak getirmiyor bana seni
bugünde geçti gitti ömrümden
gel ki
ruhum titresin seninle derinden...
Rasim Yýlmaz
02 Aralýk 2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.