Bembeyazdýr hayat bembeyaz her zaman,
Ama görmeyi bilene, ibret olur bakarsan...
Bir beyaz önlüklü beyaz eldiveni ile vurunca arkana
Baþladý bu hikaye; beyaz hikaye.
Hani içmiþtin bembeyaz sütü kana kana,
Bak! Ardýndan bir beyaz diþ çýkardýn
Yani, beyaz döndü beyaza
Beyaz yakaný takýp okula gidince,
Açýldý hayatýna yeni beyaz bir sayfa
Öðretmenin arkadaþlarýn ve beyaz tebeþir
Kitap-defter, beyaz karneler derken geldin delikanlý yaþýna
Ne kadar da yakýþtý sana beyaz gömlek bugün
Ya karþýndaki beyaz gelinlikli var ya,
Elinde beyaz bir gül:
Mutluluk ve düðün
Mevsimler karbeyaz kýþýn, beyaz dalgalar yazýn
Ýlerliyor zaman niyeti olmadan durmaya
Hani beyaz eldivenlinin uyandýrdýðý gün vardý ya
Ýþte berabersin sevdiklerinle o gün her sene
Beyaz pastadaki beyaz mumlarý söndürürken bir bir
Kaç kiþi hayatýn bittiðinin farkýnda acaba?
Bak, bir beyaz tel düþtü saçýna,
Ve bir bir sayýsý artarken,
Beyaz hayat karýþtý çocuða-toruna!
Kural neydi: Beyazdan sonra beyaz gelir!
Bak! Ýþte son kez beyazlar içindesin ve en önde
Beyaz sarýklýnýn naðmeleri arasýnda
Beyaz mendillerle siliniyor gözyaþlarý
Yakýþsýn yakýþmasýn hiç farketmez
Beyaz kefen bu hikayede son nokta!
Bembeyazdýr hayat bembeyaz her zaman,
Ama görmeyi bilene! Ýbret olur bakarsan...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.