Uykusuz bir gece daha kara duvarlarda, saatler saðýr Sefil düþünüþlerin yataðýnda vakit kýþ, dýþarýda rüzgâr Usumda yaðmalanmýþ gemiler, gömülmüþüm düþlere Yüzümün hoyrat çöllerinden aþkýn kervanlarý geçiyor Yoksul devriliþlerin yakasýnda kan, ellerim çok üþüyor
Ýlk kez kahrettim aramýzdaki yýllara, seni özler iken Bir buzdaðý olmayý diledim, kývýlcým ateþe dönüþtü Derinliklerimden hüznü çýkaracaðýný bilsem bile Bu baþka bir içleniþ oldun bende, seninle doldum Yasaklarýn dövmeleriydi bileklerimdeki, kanadým
Kuþ gibi saklanacak yamaç aradým zirvelerinde Okyanusa gömülü býçak gibi boþlukta süzüldüm Daha derinlere inmeyi dilerken, ansýzýn tükendim Sevdalý baþýmda kalýn bir buz tabakasý yüzüyordu Kýrýlmýþ dalgalar beni kendi derinlerine çekiyordu
Çiçeðe dönerken yüreðim, ellerim ateþe sarýldý Oysa ne güzel okþuyordun güzelliðinle ruhumu Tanýmsýz bir lehçe gibi aþkla seni yazýyordum Kara, kapkara bir geceyi çaðýrýyordu hýrçýn rüzgâr Avuçlarýmda kelimeler üþürken, seni anlatýyordum
Aþktý sana yüreðim, dilim lal, ruhumda garip bir hava Seni istiyordum gecemin karanlýðýna, geçmeden yýllar Duy sesimi, doldur geliþinle gönlümün satýr aralarýný Yokluðun derin bir girdap, susturulamaz bir kahýr Gel þiir gülüþlü yar, beni ömrümün musallasýna yatýr
Selahattin YETGÝN Sosyal Medyada Paylaşın:
Selahattin YETGİN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.