Þimdi gitsem. Aðlar mý Ýzmir? Sorar mý babam? Kanar mý anam? Tüter mi yarým býraktýðým sigaram? Odanýn kirli geçmiþinin tepesine çöker mi duman? Kapýnýn arasýndan sýzar mý bulutlar. Bu insanlar beni üzmekten ne anlarlar!
Ulan bir kaðýdým birde kalemim var. Nem kaldý baþka. Sömürün gözyaþlarýmý, benden size hediye olsunlar.
Susturdum kalemi, kadere teslimdir yazamadýklarým. Bir düþ kurdum kendime bir de yarým býraktýðým anýlarým. Cevap veremesem de, dediklerinizi gözlerinizden anlarým Rol yapmayýn bana, ucuz senaryolarda kirletmeyin yüzümü Oysa ben sizler için feda etmiþtim ömrümü.
Kaldýrým taþlarýnda kirlenen çocukluktan kalma esmer gönlümü. Ve yazdýðým þiirin vebalini yüklerim sýrtýma, Giderim... Kimse çözemez içimdeki ateþin bir çýrpýda sönüþünü.
Ezber bozan düþüncelerim kalýr size, Yýllar önce demiþtim ya, Bir Ali’ydim Can’ým sizde kaldý diye. Ya sahip çýkmadýnýz ya da ne bileyim iþte umursamadýnýz.
Saat geç olmuþ ben gitmeliyim. Þimdi benden size kalan bir " umut’tur." Birde Kýrýntýlarý’m. Eðer gittiðim yerde bir kalem bulursam, Bilmiyorum belki yeniden karalarým. Sonra kanatýrým, Sonra unuturum kim bilir... Sosyal Medyada Paylaşın:
alicansofu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.