Kuş Üzümü

I.
Sürreal bir meydandan bakýyorum sana,
Tutuyorum gözlerini ve yanaklarýný
Soðuk vuruyor solumdan diz kapaklarýmýn altýna kadar
Mucizeler bir kez daha buluyor beni, bu öyle bir mucize ki
Bir dünya kimi zaman
Ve ben: Ay
Unutmadan söylemeliyim, bu masa
En güzel hayallerimizden arta kalan bir sevinç hüzmesi
Ýçime doðuyor bir aydýnlýk sonra
Sonrasý öyle güzel, sen daha güzelsin sevgilim

II.
Þimdi ben bir yoldayým bu yol ne yukarý çýkar ne aþaðý
Herhangi bir yöne kapalý bir yol bu
Belki Reþat Nuri Tiyatrosu’ndan aþaðý inen bir yol bu
Çünkü ben seni Reþat Nuri Tiyatrosu’ndan aþaðý inen yol kadar seviyorum
Tüm mavilikler adýna
Ve ben: en mor yanak avcýsý
Unutmadan söylemeliyim, bu yol
Seni bana getiren yahut ayaklarýmýn altýna bir hýz treni koyan bir yol tanrýsý
Çünkü sen benim en güzel geleceðimsin
Hem de ilklerin en güzel kýyamet olduðu bir ülkede

III.
Benim mor birkaç kýlýðým var
Çoðu kez giyip giyip çýkardýðým
Gözlerinin içi gülsün sevgilim,
Hayat böyle de güzel, sen daha güzelsin
Derken bir kadeh daha kalkýyor
Elden ele dolaþýyor gönlümde
Bardaklarým bir pandavari kuþanmýþlýkla ilerliyor
Unutmadan söylemeliyim, sen
Tanrýnýn bana sorarak dünyaya yolladýðý bir sevgi yumaðýsýn
Ve ben: yitilmiþlik abidesi
Senin gözlerin oysa en güzel hazinemdir dört tarafý senli adalarýmda
Hatta en soðuk Alaskalarýmda
Gözlerin kahverengi olsa da sevgilim, en güzel mavilerim seninle anlam bulur ben de
Yanaklarýn en Minderiska,
Dudaklarýn bir kuþ üzümü,
Sen benim en yok olmayan hiçliðimsin.


Sosyal Medyada Paylaşın: