vurgunum sana kanmaktan kýrýk bir haykýrýþýn diline düþmekten tenimde çatlak düþlere nakýþlanan ateþ yazgýsý serzeniþler ne çok acýmasýzmýþ meðer kýrmýzýya mahkum keder
çiçeðimin solduðu akþam dillerini yutmuþtu baba þevkati görmemiþ uçurum keskin bir býçak gibi katý ay ýþýðý kadar güzel gözleri eþelenen hazinemin sevincine
ölüm inci diþleriyle sarýlýrken sevdiklerine kan renkli gülüþler harami duvarlar hep peþimdeler zamaný öteledikçe ileri sýcaðýmda yunar yitik yollarýn dünündeki tek yönlü sevgi
sahte bir cennet uykusudur buz salkýmý göðün doyumsuz öpüþmesi söylenmese de bu heyecan saplanýþlar ister karanlýklar þimþekli gecelerde ayna sýrlarýyla aynadýr sýrsýz aynaysa cam
yetim soyunuþlar ýslanýr dul kalmýþ günlere göçebe sevgide yiter caný yanan dolunay huzursuzluk asýlýrken boynuma ne olur iþtahlý akþamlarýn aðzý açýk sokakalarýnda beni de yanýna al
yalan bir günde sarardýkça suçlarým tövbeli uçurum yollarýma duvar artýk beynimde dolaþan yamalý mektuplarda beyaz resmindeki kaybolan bakýþýn var
þimdi ben göðün hüzün akan çeþmesine kandýrýlýþýmý saldým
yürüdü gitti
aklýmýn ayazýna sürgün gezegen mavisiz günün sabahýna umutsuz yitti
aldandým...
28.11.2013 Mönchengladbach...
Sosyal Medyada Paylaşın:
sinan toraman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.