BABA

Yokluðun geldi gözlerimin önüne
Yine seni anýmsadým bir bayram sabahý
Yine tazelendi acýlarým
Yine hüzün çöktü içime

Bu bayram erken uyandým
Mezarýna geldim seher vakti
Elimde karanfil dilimde dua ile
Yine seni andým bu bayram sabahý

Sanki yýkýlmýþ bir bina misali
Altýnda kaldým hüzün enkazlarýnýn
Belim bükük gönlüm kýrýk
Yine sensiz yine çaresiz babacýðým

Her þey unutulur sandým
Ki yanýlmýþým
Evimizin direði babacýðým
Yokluðun varlýðýný arattý

Ölüm bu kadar güzel miydi baba
Seninle beraber sevdiklerim ayrýldý birer birer
Sustum susturuldum birer birer
Kara toprak soðukluðunda

Ölümü özledim baba
Delice yaþamayý isterken
Sensizliðin yorgunluðum oldu
Sensizliðin yalnýzlýðým

Bedenimi terk ettim sensiz her günün ardýndan
Gülmeyi unuttum aðlamaklý halimde
Gündüzlerim gecem gecelerim gündüz oldu
Sensiz her günün ardýndan

Aðlamak istedim ardýndan tükenen göz yaþlarýma inat
Bütün hücrelerime iþlemiþ kokunu özledim
Arýyorum arýyorum seni ve senli günleri
Mahþerde sana kavuþmak ümidiyle….

Söz:Servet KURT

Sosyal Medyada Paylaşın: