Sessiz kasırga

sesin karanlýk sis
ihtilalde yüreðim

gri yalnýzlýk dört duvar
düþler küs

güzün koynunda hüzün
ne yana baksam
hep senin yüzün

rüzgar hasreti
emanet býrakýyor kucaðýma

replik veriyorhicran
asýlýrken yalnýzlýklar usuma

ay ölgün
sokaklar
caddeler yoksun ýþýðýndan
her yerde isli ayrýlýðým izi

ah benim mora çalan yetim yüreðim!
yalnýzlýðýma sarýlýrken yorgun argýn
sessizliði
sensizliði
hücrelerime kadar içime çekmez miyim!

acýlar kemiriyor
yüreðin yapraðýný
örüyor hicran kozasýný

krizalit yokluðun
ölü kelebek olup
doðarken ellerime
kapýyor düþler kapýsýný...



AA
Sosyal Medyada Paylaşın: