Sen sonsuzluða giden yemyeþil ormanýmsýn usulca adýmlýyorum sana ulaþmak isterken koylarýnda kayboluyorum o kadar kalabalýk ki bakýþlarýn sende kaybolan beni göremiyorsun aðaçlarýna bir bir anýmý kazýyorum
sen benim hiç sevemediðim sessizliðim düþtüðüm uçurum kenarý karanlýða uzanan ellerim hiç tutunamadýðým gidenlerim karanlýðýmda aydýnlýðým olmayan yarýnlarým oluyorsun doðmamýþ çocuklarýmýza anlattýðým yarým kalan masalým bir kývýlcýmla tutuþup yanan küllere karýþýp savrulan her þeyim ve sonra hiçbir þeyim oluyorsun hiçbir þeyim
MELTEM KINIC
Þiirime sesiyle hayat veren (Hasan Karaþahin) Abime sonsuz tesekkürlerimi sunarým saygýlarýmla..
Sosyal Medyada Paylaşın:
meltem kınıc Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.