DİLİMİZ ZEHİR

Eskiden ne içten gülerdik biz
Aynalara küs deðildik o vakitler
Çöpten adam resmi çizerdik
- defterden bozma kâðýtlara-
Kýrýk uçlu kalemlerle
Saçlarýmýzý renklendirirdik
Sayýlý boya kalemlerimizi sýrayla deðiþirdik
- çekiþtirmezdik ellerimizi-
Bir avuç çekirdeði bölüþür
Paylaþmak ne demek
Çocukken bilirdik
Sokaklarda top koþturur
Kýzlý erkekli misket oynardýk
Komþu bahçelerin kapýsý açýktý çocuklara
Kaðýttan yapýlmýþ þeytan uçurtmalarýný uçururduk
Küslük nedir bilmezdik hiç
Ciðerlerimize çam kokan
Dað rüzgârý dolardý
Tütün deðil yaðmur kokardý nefesimiz


Çocukken
’türkü dinleyen kötü adam olmaz ’diye belletmiþlerdi bize
Yanlýþmýþ
Büyüyünce fark ettik

Kötü adamlar türküleri de zehirliyormuþ
Yaþayarak öðrendik

Biz büyüdük hayata
Yalanlarýn bizden hýzlý büyüdüðünü gördük

Ýnsanlýðý
Önce
Dilimizle zehirledik

Deniz Derya Giritli



Sosyal Medyada Paylaşın: