SESSİZ İSYAN

Kaçýncý perde
Kim bilir;
Bitmek bilmeyen
Bir hikâye…
Baþý çoktan belli,
Sonunda neler neler gizli…

Öksüz düþlerimin isyaný,
Yaprak yaprak
Dört bir yana
Savurdum her birini.
Titrek ellerim soðuk,
Gözlerim her dem nemli,
Gördüm ki;
Tüm sözler yalan,
Büyümekte içimdeki
Sessiz isyan.

Neye, kime inansam
Hep oldu sonu hüsran,
Dost eyledim her birini,
Zor muydu
Tutmak elimi.

Suçluyum, bilirim
Yol yakýnken,
Çekip gitmeliyim,
Bir ömre bedeldi rüyam,
Çoktan sildim defterimden.

Sosyal Medyada Paylaşın: