Ben Neyleyim
NEYLEYÝM
Avuç açtým Mevla’ya, kabul olsun
Duam, aðladým coþtum, ben neyleyim.
Yarama tuz döktüm, yar sefa bulsun
Diye, gurbete kaçtým, ben neyleyim.
Ömrümü bahçe yaptým, yýllar yýlý,
Belledim mahsul versin, kökü dalý,
Baðban girdi baðýma, vurdu beli,
Zemheride gül açtým, ben neyleyim.
Sevgisiyle sevdasý, býçak sýrtý,
Cilvesi, nazý, sözü, hep sýkýntý.
Caným cicim demesi, bir yýkýntý.
Sözün közüne düþtüm, ben neyleyim.
Boyu posu endamý, Turan yurdu.
Dudaðýyla yanaðý, ahududu.
Kipriði, kaþý, gözü, canlar aldý.
Caným kurtulsun, sustum, ben neyleyim.
Hangi yönünü övem, seher yeli,
Vurdukça yaylanýr o, ince beli.
Yürüdükçe Rubil’i eder deli.
Yetiþmek için koþtum, ben neyleyim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.