Kartal Devlet Hastanesi
rubil
Kartal Devlet Hastanesi
HASTANE
Hastane vücudumuz organýyla bölünmüþ.
Her dert için bir birim, bir ünite kurulmuþ.
Kartal araþtýrmada, ameliyat bir ödül.
Bölümüm üroloji, Doktorum Aydýn Özgül.
Yatakhanenin nosu, sekizyüz otuz iki,
Dört kiþilik bir oda, yatak numaram iki.
Kim yattý bu yatakta, nereli nerden geldi.
Bu yatakta aklýma, Han Duvarlarý geldi.
Serum kola takýlý iðneler çift süngülü,
Hemþireler nöbette, kapýlar tek sürgülü.
Aðrýlar kurþun gibi, bedende nokta nokta.
Geceler sýzý dolu, hastalar kor yatakta.
Yan yatakta Osman’a, doktorlar tümör demiþ.
Genç ömrünü garibim, hastalýða ödemiþ.
Sessiz sedasýz mahzun, gözleri dertle dolu,
Yatak onu bitirmiþ, delinmiþ saðý solu.
Karþý yatakta Murat, üç ameliyat olmuþ.
Ne ayýk ne kendinde, yüzü sararmýþ solmuþ.
Gözleri tavanda, kim bilir, ne hayal eder.
Arada bir oy anam der, sonra dalýp gider.
Dört numarada yatan, kendi derdiyle meþgul.
Geleni gideni yok, sahipsiz, bir garip kul.
Teþhis geç konmuþ, kanser tedavisi görecek.
Bir deri bir de kemik, ha öldü, ha ölecek.
Benden önce yatan, bu yatakta eksi olmuþ.
Kapatmýþlar dosyayý, çilesinden kuttulmuþ.
Çok inlemiþ o gece iki eli baþýnda,
Dört sularý deðiþmiþ dünyasý, genç yaþýnda.
Nöbet nöbet gelirdi, aðrý sýzý ve acý,
Artýk fayda vermiyor du, iðnesi ilacý.
Uykusuz gecelere , kara kâbuslar astýk,
Candan arkadaþýmdý, yanaðým öpen yastýk.
Murat Afyonlu, Osman Ýstanbul’da ki Karslý,
Diðerini sormadým nerden, nereli aslý.
Kimi þifa bulmuþtur, kimini alýr morgçu.
Kimse kalmaz burada, herkes olur taburcu.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.