SENDE KALDI

SENDE KALDI

Ýzmit’te gezerken,
Ansýzýn bakýþtýk,
Saat üçtü, o gün,
Gözüm sende kaldý.

Sonrasý buluþtuk,
El ele tutuþtuk,
Konuþtuk dertleþtik.
Çözüm sende kaldý.

Ne aþkýna doydum,
Ne zamaný duydum.
Ýsteyim hevesim,
Arzum sende kaldý.

Tutuþtu bedenim,
Ah bile demedim.
Yüreðimde yanan,
Közüm sende kaldý.

Unuttum kendimi,
Yýkmýþtýn bendimi,
Tuttun yüreðimden,
Özüm sende kaldý.

Havamdan geçilmez,
Kaprisim çekilmez.
Yaptýðým cilveler,
Nazým sende kaldý.

Tanýþtýk seninle,
Kýþýn baharýnda.
Mevsimler yaz oldu.
Güzüm sende kaldý.

Dilimde bir name,
Yayýlýr âleme,
Þarkým, türküm sazým,
Sözüm sende kaldý.

Böyle kalsýn tadý,
Ve Rubil’in adý,
Kâðýdým kalemim,
Yazým sende kaldý.

Sosyal Medyada Paylaşın: