Þimdi, Seni bu yüzden kaybedeceksem Buna deðer mi bilmiyorum... Ve bilmiyorum Seni bu zamana kadar hiç kazanabildim mi? Þu baþýma dert koca yüreðim Hiç býrakmadan elimi fakirliðim Böylece kazanabilir miyim Bu savaþý. Bu yenilgiyi kabulllenebilir miyim? Sanmýyorum. Böylece Martýlarýn çizip durduklarý O mavi yuvarlaklara sevkediyorum Bakýþlarýmý. Bir parça simit deðil ama Nasiplenebilirler. Oracýkta demliyorum halimi soluklarýmla.
Çünkü; Bir þeyler var Ve bir þeyler yok. Yerini doldurabileceðimiz Hangi eski aný Hangi hoþ sohbetler Hangi eskiden gülüþtüðümüz fýkralar Hangi o masum saydýðýmýz yalanlar Hangisi var? Ýþte ! Bir þeyler yok. Görüyorsunuz. Bir mektup sonrasý, buluþmalar O ilk öpüþmeler Tek bir nefeste özel olmak, sanýrým... Artýk yok. Çok az da olabilir. Hakkýný yemeyelim Elbet vardýr, ihanetlerini gizleyebilenler yahut Sevdalarýný banknotlarýn ardýna saklayanlar, saklayabilenler.
Ben de; Ýzleri takip ederek ulaþtým Küçüklüðüme saldýran kitaplarýma. Beni bu hale getiren Elbet uyandýrýr düðünleri Belki aðýtlar da demlenir. Çünkü sarhoþluðun sonu hüzündür.
Belki... Boþver belkileri Üzeri nemli arabalar taþýr Bir çiçekten bir dönemece Ýlki varlýkta mana bulan Yok olan duygularý, yok olan Þahýslarýn eþliðinde...
Bahattin BERKDÝNÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
seng Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.