Nasýlsýn ! Yok yok böyle deðildi giriþ konuþmasý...
Bensiz ; nasýlsýn ? var mý ufak tefekte olsa bir kýrýntý... Sevgiye ve aþka dair ...
Ya da boþver ! Bu derin sessizliði bozan niye ben olayým? Unutmak isteyen senken Hissetmediðin bu duyguyu mu hatýrlatayým?
Ne kadar da bencil oluyor insan... Seni yaþayan yürek göðüs kafesimi zorluyor diye Sende Haklýsýn bilmene ne gerek var ! Hem ne deðiþir , saçmalýyorum...
Normalleþen bir hayatým yok benim Sensiz sesim çýkmýyorsa Boðazýma çöreklenen tutkumdadýr suç Sen , bildiðin sen iþte ! Bensiz mutluluðu kovalayan hissizliktesin yine...
Her geliþ bir yýkým bana... Her nefes ýzdýrap... Yok oluþ gibi taþ taþ üstünde kalmayacak... Yýkýlacak mabedin... Gün gelecek sensiz benimde gözlerimin içi gülecek...
Býrak nasýl olduðun... Kimin koynunda uyuduðun bile umurumda olmayacak!
Býrak nasýl olduðun... Kimin koynunda uyandýðýn bile koymayacak !
Yunus Özkan
25.11.2013 00:33
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yunus Özkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.